Εμμανουήλ Διακομανώλης MD, PhD Καθηγητής Μαιευτικής Γυναικολογίας και
Γυναικολογικής Ογκολογικής Πανεπιστημίου Αθηνών

Συχνές ερωτήσεις

  • Ο ιός HPV συνήθως μεταδίδεται κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής επαφής με άτομο που ήδη φέρει τον ιό. Η μόλυνση είναι πολύ συχνή, αλλά το συναίσθημα της γυναίκας η οποία ανακαλύπτει ότι έχει μολυνθεί με ένα ιό που μεταδίδεται με τη σεξουαλική επαφή  εκφράζεται συνήθως με ανησυχία, σύγχυση και ντροπή. Η ανησυχία έχει διαπιστωθεί ότι μπορεί να μειωθεί σημαντικά με την κατάλληλη ενημέρωση από τον ειδικό ιατρό.
  • Οι περισσότεροι άνδρες και γυναίκες δεν είναι καν ενήμεροι ότι φέρουν τον ιό και έχουν μικρή η καθόλου πληροφόρηση για το πρόβλημα που είναι γνωστό σαν HPV λοίμωξη. Το προφυλακτικό δεν προσφέρει ολοκληρωμένη προφύλαξη από τον HPV. Ο μεγάλος αριθμός σεξουαλικών συντρόφων αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο μόλυνσης με τον ιό.
  • Είναι συνήθως, αδύνατον να καθορίσουμε πότε και από ποιόν μεταδόθηκε η HPV μόλυνση. Ο HPV μπορεί να προκαλέσει κλινικές εκδηλώσεις που επιτρέπουν την   ανίχνευση της λοίμωξης σχετικά νωρίς (λίγοι μήνες) ή μπορεί να ανιχνευθεί και αρκετά χρόνια αργότερα. Για τους λόγους αυτούς, δεν πρέπει να κατηγορείτε τον εαυτό σας ή το σύντροφο σας για τη μόλυνση που εκδηλώθηκε.
  • Τα περισσότερα σεξουαλικώς ενεργά ζευγάρια «μοιράζονται» τον HPV, έως ότου η ανοσοποιητική απάντηση περιορίσει την μόλυνση. Ζευγάρια μονογαμικά φαίνεται ότι δεν μεταδίδουν τον ίδιο ιό συνέχεια ο ένας στον άλλον.
  • Όταν μία HPV λοίμωξη υποχωρήσει, το ανοσοποιητικό σύστημα έχει μνήμη και μπορεί να «θυμάται» τον τύπο του HPV στον οποίον είχε εκτεθεί ο οργανισμός, καθιστώντας λιγότερο πιθανή την επαναλοίμωξη από τον ίδιο τύπο του ιού. Όμως η φυσική αυτή ανοσία δεν είναι πάντα αποτελεσματική και προσφέρει ελάχιστη ή καθόλου προστασία στη γυναίκα.
  • Το ερώτημα κατά πόσον ο ιός παραμένει μαζί μας για πάντα δεν έχει απαντηθεί με σαφήνεια. Δεν είναι βέβαιο, κατά πόσο ο ιός εξαφανίζεται πλήρως ή παραμένει σε λανθάνουσα κατάσταση. Η HPV λοίμωξη είναι πολύ συχνή και συνήθως υποχωρεί μέσα σε 18-24 μήνες, ιδιαίτερα σε νέες γυναίκες, χωρίς καμία θεραπεία σε περιπτώσεις χαμηλού βαθμού επιθηλιακών αλλοιώσεων (LSIL/CIN 1).
  • Ο ιός επίσης, δεν ανιχνεύεται συνήθως μετά από μία επιτυχή θεραπεία προκαρκινικών αλλοιώσεων αλλά φαίνεται ότι ο κίνδυνος ανάπτυξης καρκίνου τραχήλου μήτρας εξακολουθεί να είναι υψηλός για πολλά χρόνια μετά τη θεραπεία.